Het aanvechten van een gunningsbeslissing van een overheidsopdracht, hoe gaat dit in z'n werk?

Wanneer u als een onderneming deelneemt aan een overheidsopdracht, bestaat ook de kans dat u de opdracht niet gegund krijgt. De vraag rijst dan uiteraard of daar iets tegen te beginnen valt, in het bijzonder wanneer het idee ontstaat dat de gunning aan een andere partij onterecht is.

Vanuit de Rechtsbeschermingswet zijn er enkele mogelijkheden voorzien. Zo kan er beroep worden aangetekend tegen de genomen gunningsbeslissing en kan je enerzijds de uitwerking ervan doen schorsen en anderzijds de genomen gunningsbeslissing doen vernietigen. Dit kan evenwel niet zomaar. Er zal moeten worden aangetoond dat de genomen gunningsbeslissing behept is met onwettigheden.

Hoe detecteer je dergelijke onwettigheden?

Een vraag die rijst is hoe je onwettigheden in een gunningsbeslissing kan detecteren. In eerste instantie kan er de toets worden gemaakt of de aanbestedende overheid haar eigen besteksteksten heeft nageleefd. Dit bijvoorbeeld voor wat betreft de toepassing van de specifieke selectie- en gunningscriteria die in de opdrachtdocumenten zijn terug te vinden. Indien de aanbestedende overheid zich niet aan haar eigen spelregels heeft gehouden, dan begaat zij namelijk een onwettigheid. Hetzelfde bijvoorbeeld wanneer een oplossing van een concurrent niet voldoet aan de vooropgestelde technische specificaties.

Daarnaast zijn er ook bepaalde motiveringsverplichtingen die gelden. Zo zal een aanbestedende overheid ertoe gehouden zijn om haar gunningsbeslissing afdoende te motiveren.

Tot slot zijn er ook specifieke geplogenheden waar een aanbesteder zich aan dient te houden. Zo dient er onder meer een regelmatigheidsonderzoek te worden gevoerd, een prijs- en kostenonderzoek, ... . Indien deze niet gevoerd werden of niet zorgvuldig gevoerd werden, dan bestaat er een kans om de beslissing op succesvolle wijze aan te vechten.

Binnen welke termijnen handel je?

Indien er de wens is om beroep aan te tekenen, dan gelden er bepaalde termijnen. Zo geldt er een termijn van vijftien dagen, te rekenen vanaf de kennisgeving van de gunningsbeslissing, om een beroep tot schorsing in te dienen, ofwel via een verzoekschrift tot schorsing bij uiterst dringende noodzakelijkheid voor de Raad van State, ofwel via een kortgedingprocedure bij de Voorzitter van de Rechtbank van Eerste Aanleg dan wel de Ondernemingsrechtbank. Het bevoegde rechtscollege is afhankelijk van de figuur van de aanbestedende overheid. Wanneer deze gekwalificeerd wordt als een administratieve overheid, is de Raad van State bevoegd. In het andere geval dient de procedure te worden opgestart voor de gewone rechtbanken. Indien er geen vordering tot schorsing werd ingediend, dan kan de aanbestedende overheid de opdracht sluiten en dan kan deze worden uitgevoerd door de inschrijver aan wie de opdracht gegund werd.

Daarnaast geldt er een termijn voor het zogenaamde annulatiecontentieux, hiervoor geldt er een termijn van zestig dagen te rekenen vanaf de kennisgeving van de gunningsbeslissing. Deze procedure vormt in wezen de hoofdprocedure en dient om de genomen gunningsbeslissing te doen vernietigen. Indien er namelijk een schorsing bekomen werd, maar er binnen de termijn geen verzoekschrift tot vernietiging werd ingediend, dan wel werd gedagvaard, dan kan die schorsing namelijk worden opgeheven indien er geen vernietiging wordt gevorderd.

Ook indien er geen verzoekschrift tot schorsing bij uiterst dringende noodzakelijkheid werd ingediend of indien de kortgedingrechter niet werd gevat, kan de vernietiging van de beslissing, al dan niet gepaard gaand met een schadevergoeding, nog steeds worden bekomen, weliswaar binnen de hierboven geschetste termijnen.

Indien u verdere informatie wenst, aarzel uiteraard niet om verder contact op te nemen.